دسموپرسين براي درمان ديابت بيمزه نوروژنيك، شب ادراري اوليه (با غلظت طبيعي ادرار)، پرنوشي موقت و پرادراري همراه با تروما يا جراحي در ناحيه هيپوفيز، بيماري فون ويلبراند نوع I، هموفيلي خفيف نوع A و ترومبوسيتوپني به كار می رود.
مصرف بالینی دسموپرسین در خانم‌های حامله نشان داده که دارو،اثرات سوء در جنین ندارد. مطالعات کنترل شده روی انسان انجام نگرفته است. با توجه به اينکه مطالعات حیوانی همیشه پیش‌بینی کننده اثر دارو روی انسان نیستند. این دارو باید در دوران حاملگی فقط در صورت وجود نیاز قطعی مصرف شود. دسموپرسین به دنبال مصرف ۱۰ میکروگرم از راه داخل بینی مثل بسیاری از داروها به مقدار بسیار کم از شیر مادر دفع می‌شود. بتابراین موقع مصرف آن در خانم‌های شیرده باید احتیاط لازم انجام شود.
در تعداد کمی از بیماران ممکن است سردرد،تهوع،درد معده وشکم. خون دماغ شدن و گرفتگی بینی،رینیت و قرمزی پوست ایجاد شود. گاهی واکنش های آلرژیک در اثر وجود آلرژی به ماده نگهدارنده موجود در فرآورده (بنزالکونیوم) دیده می شود.
درصورتیکه در حین مصرف دارو محدودیت در آب مصرفی بیماران ایجاد نشود می‌تواند باعث احتباس آب شود که همراه با مجموعه علائمی چون کم شدن سدیم خون, افزایش وزن و در موارد شدید تشنجات می‌باشد.
مقدار مصرف دسموپرسین نازال در بزرگسالان:
- برای درمان دیابت بیمزه مرکزی ۱۰ تا ۴۰ میکروگرم (۱ تا ۴ پاف) در روزه یکجا یا در دو يا سه دوز منقسم مصرف شود.
مقدار مصرف دسموپرسین نازال در بچه‌ها:
- برای درمان دیابت بیمزه مرکزی در بچه های تا 3 ماه. هنوز دوزی پیشنهاد نشده است.
- برای بچه‌های ۳ ماهه تا ۱۲ ساله. روزانه ۵ تا ۳۰ میکروگرم به صورت تک دوز یادر ۲ دوز منقسم تجویز می‌شود. با توجه به اینکه اسپری بینی، کمتر از ۰ ۱ میکروگرم در اختیار بیمار نمی‌گذارد، در بیمارنی که به دوزهای کمتر از ۱۰ میکروگرم نیاز دارند باید از سیستم Rhinal Tube Deliveryاستفاده شود.
مقدار مصرف دسموپرسین نازال در افراد مسن:
در افراد مسن درمان با اين دارو باید با احتياط و از دوزهای کوچک شروع شود.