سفتریاکسون(سفتراکس)

Ceftriaxone

دسته دارو های آنتی بیوتیک سفالوسپورین ها

عفونت باکتریایی

ویال تزریقی: سفتراکس 500 میلی گرم، سفتراکس 1 گرم، سفتراکس 2 گرم

این دارو جزء سفالوسپورین های نسل سوم بوده که این داروها باکتریوسیدال می باشند و ساخت دیواره سلول باکتری را مهار می کنند.

این دارو از فعال ترین سفالوسپورین های علیه پنوموکوک مقاوم به پنی سیلین است و جزء درمان های انتخابی در گنوره می باشد. همچنین در درمان عفونت های زیر کاربرد دارد: اوتیت مدیا، عفونت ادراری، فیبروز سیستیک، اندوکاردیت، عفونت های تنفسی، عفونت های داخل شکمی، مننژیت، پریتونیت، پنومونی، سپتی-سمی و عفونت های پوستی مصرف می شود.

بارداری:

این دارو در گروه‌بندی FDAجزه گروه B است. اگرچه مطالعاتی در زنان حامله صورت نگرفته و عوارضی برای انسان ثابت نشده است. با این وجود منافع دارو در برابر مضار آن باید سنجیده شود.

شیردهی:

این دارو به مقدار کم در شیر ترشح می‌شود. بنابراین در صورت لزوم، تجویز این دارو در زنان شیرده بایستی با احتیاطات لازم انجام پذیرد.

قبل از مصرف این دارو در موارد زير با پزشک خود مشورت کنید:

1. درصورت سابقه حساسیت به هرگونه پنی‌سیلین،سفالوسپورین، داروهای شبه پنی‌سیلین، پنی‌سیلامین و یا سایر مواد نظیر غذاها، مواد محافظ و رنگ‌ها.
2. در صورت ابتلاء به بیماری‌های کلیوی، بیماری‌های معدی و روده‌ای.
3. در صورت مصرف هر نوع دارو.

• در صورت بروز هرگونه علائم حساسیت به دارو مصرف دارو را متوقف کرده و در مواره حساسیت‌های شدید. نیاز به اقدامات فوریتی پزشکی می‌باشد.
• جهت کمک به درمان عفونت، رعایت این نکته بسیار مهم است که دارو را در فواصل زمانی منظم مصرف کرده و دوره درمان راحتی در صورت احساس بهبودی تکمیل کنید. زیرا قطع بی موقع دارو باعث عود بیماری می‌گردد.
• اگر طی چند روز علائم بیماری بهبود نیافته و یا بدتر شد. پزشک خود را مطلع نمایید.

• این دارو ممکن است سبب اشتباه در نتیجه آزمایش قند ادرار شود. لذا قبل از تعویض و یا تغییر در رژیم غذایی و یا دوز مصرفی داروی مربوط به بیماری قند، پزشک را مطلع نمایید.

• مصرف همزمان سفتریاکسون با محلول‌ها یا فرآورده‌های حاوی کلسیم در نوزادان و سایر گروه‌های سنی حتی به صورت انفوزیون از رگ‌های متفاوت ممنوع می‌باشد

• مصرف محلول‌ها ی فرآورده‌های حاوی کلسیم تا ۴۸ ساعت پس از آخرین دوز سفتریا کسون در تمام گروه‌های سنی ممنوع می‌باشد.

• مصرف سفتریاکسون در نوزادان مبتلا به هایپربیلی روبینمیا به ویژه نوزادان نارس ممنوع می‌باشد. مطالعات نشان داده است که سفتریاکسون قادر به جابجایی بیلی‌روبین از محل اتصال به آلبومین سرم می‌باشد و لذا امکان ایجاه انسفالوپاتی ناشی از افزایش بیلی‌روبین در این بیماران مطرح می‌باشد.

• از استفاده از رقیق کننده‌های حاوی کلسیم، مانند رینگر، به منظور آماده سازی سفتریاکسون جهت تزریق, خودداری نمایید.

• مصرف سفتریاکسون در بیماران با سابقه حساسیت به سایر سفالوسپورین‌ها(مانند سفالکسین؛ سفالوتین، سفیکسیم. سفتازيديم و ...) ممنوع می‌باشد و در بیماران با سابقه حساسیت به پنی‌سیلین‌ها باید با احتیاط فراوان همراه باشد.

• از انفوزیون محلول‌های آماده شده با لیدوکائین هیدروکلراید خودداری نمایید

• در صورت بروز اسهال بعد از مصرف سفتریاکسون پزشک خود را مطلع نمایید

• میزان سدیم در حدود 3/6 میلی اکی‌والان در هر گرم سفتریاکسون می‌باشد

‏سفتریاکسون معمولا به خوبی توسط بیمار تحمل می‌شود و عوارض جانبی خاصی ندارد. هر دارو به موازات اثر درمانی مطلوب ممکن است باعث بروز برخی از عوارض ناخواسته شود گرچه تمام این عوارض در یک فرد دیده نمی شود لیکن در صورت بروز هر یک از عوارض زیر با پزشک خود مشورت نمایید:

‏عوارض حساسیتی: بثورات جلدیش

‏عوارض گوارشی: اسهال

‏عوارض کبدی: افزایش آنزیم‌های کبدی (SGPT-SGOT)

‏عوارض کلیوی: افزایش اوره خون (BUN)

‏عوارض خونی: ائوزینوفیلی، ترومبوسیتوپنی، لکوپنی

‏مسمومیت:

‏در صورت مصرف بیش از مقادیر توصیه شده. بیمار را به بیمارستان منتقل نمایید.

‏‏مقدار مصوف دارو:

مقدار مصرف هر دارو را پزشک تعیین می‌کند ولی مقدار مصرف معمول این دارو به قرار زیر است:

بزرگسالان: مقدار ۱-۲ گرم هر ۲۴ ساعت یا ۵۰۰ میلی گرم تا یک گرم هر ۱۲ ساعت به صورت‏ تزریق عضلانی یا انفوزیون وریدی.

‏بيشینه مقدار مصرف بزرگسالان تا ۴ گرم در روز است.

کودکان: مقدار 37/5-25 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن بدن هر ۱۲ ساعت حداکثر تا ۲ گرم در روز بصورت تزریق عضلانی یا انفوزیون وریدی.

‏بیشینه مقدارمصرف در درمان بیماری مننژیت تا ۴ گرم و برای سایرعفونت‌ها تا ۲ گرم در روز است.

نحوه مصرف دارو:

‏سفتراکس ۵۰۰ میلی گرم: ۱/۸ میلی‌لیتر آب سترون قابل تزریق جهت تزریق عضلانی و ۴/۸ میلی‌لیتر آب سترون قابل تزریق جهت تهیه غلظت اولیه 100mg/ml برای انفوزیون وریدی اضافه نموده و به خوبی تکان دهید تا کاملا حل شود.

‏سفتراکس ۱ گرم : ۳/۶ میلی‌لیتر آب سترون قابل تزریق جهت تزریق عضلانی و ۹/۶ میلی‌لیتر آب سترون قابل تزریق جهت تهیه غلظت اولیه 100mg/ml برای انفوزیون وریدی اضافه نموده و به خوبی تکان دهید تا کاملا حل شود.

‏سفتراکس ۲ گرم : ۷/۲ میلی‌لیتر آب سترون قابل تزریق جهت تزریق عضلانی و ۱۹/۲ میلی‌لیتر آب سترون قابل تزریق جهت تهیه غلظت اولیه  100mg/ml برای انفوزیون وریدی اضافه نموده و به خوبی تکان دهید تا کاملا حل شود.

‏با افزودن محلول‌های قابل تزریق سدیم کلراید۰/۹ درصد یا دکستروز۵ درصد، غلظت محلول انفوزیون وریدی را بین ۱۰-۴۰ میلی گرم در میلی لیتر تنظیم نمایید.

‏محلول‌های تهیه شده فوق باید زرد روشن تا زرد. شفاف و فاقد هرگونه کدورت و ذرات خارجی باشند. در غیر اینصورت از تزربق خودداری نمایید.

‏دارو را بلافاصله پس از تهیه مصرف نمایید و پس از یک بار تزریق باقیمانده دارو را دور بريزید. محلول‌های انفوزیونی حاصل باید در طی ۳۰ دقیقه انفوزیون گردد.

1.  فرآورده خشک را در دمای کمتر از ۳۰ درجه سانتی گراد، دور از نور و تا زمان مصرف درون جعبه نگهداری نمایید.
2. از مصرف داروی تاریخ گذشته خودداری نمایید.
3.  دارو را دور از دسترس اطفال نگهداری نمایید.