بارداری:
این دارو در گروه بندی FDA جزو گروه C می باشد. اگر چه مطالعاتی در زنان حامله صورت نگرفته و عوارضی برای انسان ثابت نشده است با این وجود این دارو در طی حاملگی تنها در صورتی که منافع مصرف آن بر مضراتش غلبه داشته باشد، تجویز می‌گردد.
شیردهی:
هنوز به درستی مشخص نشده است که این دارو به درون شیر ترشح می‌شود یا خیر بنابراین لزوم مصرف این دارو در مادران شیرده باید با احتیاط بررسی شود.
هر دارو به موازات اثرات درمانی مطلوب, ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته شود. در صورت بروز با پزشک خود مشورت نمایید:
با مصرف این دارو عوارضی نظیر اسهال (با احتمال وقوع بیشتر)، کم خونی, لکوپنی،پن‌سیتوپنی،کولیت پسودوممبران(درد شکمی,اسهال شدید و آبکی و تب ترومبوسیتوپنی، ترشحات بیش از حد واژن, اسیدوز لاکتیک، نوروپاتی بینایی و محیطی ممکن است بروز نماید که دراین صورت باید به پزشک مراجعه نمود.
علائمی نظیر تهوع، سرگیجه، احساس طعم بد در دهان، سردرد،تفییر رنگ زبان و استفراغ از عوارضی هستند که در صورت تکرار و اذیت شدن بیمار باید به پزشک مراجعه شود.
دوز معمول بزرگسالان و افراد سالخورده: ۶۰۰ میلی‌گرم هر ۱۲ ساعت به صورت خوراکی برای مدت ۱۰ تا ۱۴ روز.
در عفونت‌های پوست و بافت نرم: ۰ ۴۰ میلی گرم هر ۱۲ ساعت به صورت خوراکی برای مدت ۱۰ تا ۱۴ روز.
در عفونت‌های مقاوم به ونکومایسین: ۶۰۰ میلی گرم هر ۱۲ ساعت به صورت خوراکی برای مدت ۱۴ تا ۲۸ روز.
بیشینه مقدار مصرف بزرگسالان: تا ۱۲۰۰ میلی گرم در روز و حداکثر برای مدت ۲۸روز می‌باشد.
دوز معمول کودکان: معمولا برای کودکان، قرص لینزولید تجویز نمی‌گردد.
در صورتیکه یک وعده از دوز فراموش شود به محض یادآوری، دوز فراموش شده را مصرف کنید و سپس طبق روال درمان را ادامه دهید. هرگز دوز دارو را دو برابر نکنید.