Amphotericin-B_آمفوتریسین-بی

آمفوتریسین B در درمان آسپرژیلوز، بلاستومیکوز، کاندیدیازمنتشر،کوکسیدیوئیدومیکوز، پاراکوکسیدیومیکوز، کریپتوکوکوز، اندوکاردیت قارچی، کاندیدیاز داخلی چشم، هیستوپلاسموز، سالک، مننژیت قارچی، موکورمیکوز، سپتی سمی قارچی، اسپوروتریکوز منتشر، عفونت های قارچی دستگاه ادراری و مننگوآنسفالیت آمیبی اولیه مصرف می شود.

برورشور پزشک:

توضیحات درباره Amphotericin-B_آمفوتریسین-بی

نام دارو

آمفوتریسین-بی

ﻧﺎم ژﻧﺮﯾﮏ

Amphotericin B

ﻃﺒﻘﻪ داروﯾﯽ

دسته ی داروهای آنتی بیوتیکی پنی سیلین ها

ﻃﺒﻘﻪ درمانی

عفونت باکتریایی

اشکال دارویی

ویال تزریقی

مصرف در دروان بارداری و شیر دهی

در طبقه‌بندی FDA در گروه C قرار دارد ولی به دلیل کافی نبودن مطالعات، در بارداری باید با احتیاط مصرف شود.

ترشح دارو در شیر نامشخص است لذا توصیه می‌شود در زمان شیردهی مصرف دارو قطع گردد یا شیردهی متوقف شود.

توجهات بیمار - خانواده

  1. حساسیت به آمفوتریسین -بی
  2. مصرف سایر داروها بخصوص داروهای ساپرس کننده مفز استخوان،کورتیکواستروئیدها (کورتیکوتروپین ACTH )، داروهای دارای سمیت کلیوی, داروهای بلاک کننده عصبی- عضلانی غیر دپلاریزه گلیکوزیدهای دیجیتال و رادیوتراپی.

موارد احتیاط

  1. این دارو باید صرفاً برای عفونت‌های قارچی سیستمیک تهدید کننده زندگی تجویز گردد، لذا از تجویز آن در عفونت‌های قارچی واژینال و دهانی خودداری نمایید.
  2. در صورت حساسیت شدید به آمفوتریسین -بی ،مصرف دارو قطع گردد.

عوارض جانبی

هر دارو به موازات اثرات درمانی مطلوب. ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته شود. در صورت بروز با پزشک خود مشورت نماتید:

از عوارض شایع این دارو می‌توان به آنمی، واکنش‌های ناشی از انفوزیون (شامل تب و لرزه ،سردرد» کاهش فشار خون و حالت تهوع)، نارسایی عملکرد کلیه،اختلال در الکترولیت‌ها (هیپوکالمی) و ترومبوفلبیت اشاره کرد. از دیگر عوارض کمتر شایع این دارو می‌توان به دوبینی، آریتمی قلبی (بی نظمی در ضربان قلب)،لک‌وپنی، پلی‌نوروپاتی، تشنچ و ترومبوسیتوپتی اشاره نمود.

مقدار و نحوه مصرف دارو

مقدار مصرف آمفوتریسین-بی:

دوز معمول برای کودکان: ۰/۲۵ تا ۱ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن به صورت یک بار در روز در طی ۴ الی۶ ساعت انفوزیون گردد.

دوز معمول برای بزرگسالان: ۰/۲۵ تا ۱/۵ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن به صورت یک بار در روز در طی ۴ الی ۶ ساعت انفوزیون گردد.

تست دارو. با غلظت ۱ میلی گرم در ۲۰ میلی لیتر از محلول قابل تزریق دکستروز ۵ درصد.
قبل از اولین بار مصرف آنفوزیون وربدی توصیه می‌شود.

به این صورت که ۱۰ میلی‌لیتر از محلول نهایی آماده تزریق را با ۱۰ میلی لیتر از محلول قابل تزریق دکستروز۵ درصد رقیق نموده و به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه انفوزیون نمایید. سپس علائم حیاتی بیمار هر ۳۰ دقیقه به مدت ۲ تا ۴ ساعت مورد ارزیابی قرار گیرد.

 

نحوه مصرف آمفوتریسین-بی:

جهت آماده‌سازی دارو ۱۰ میلی‌لیتر آب استریل برای تزریق فاقد ترکیبات باکتریواستاتیک رابه ویال آمفوتریسین -بی ۵۰ میلی گرم اضافه نموده و به خوبی تکان دهید تا محلول شفافی با غلظت ۵ میلی گرم در میلی‌لیتر حاصل گردد.

برای آنفوزیون وریدی محلول رقیق شده اولیه را به نسبت 1 به ۵۰ با محلول قابل تزریق دکستروز ۵ درصد با PH بالای ۴/۲ برای رسیدن به غلظت نهایی ۰/۱ میلی گرم در هر میلی‌لیتر رقیق نمایید.

درصورت مشاهده هرگونه کدورت و ذرات خارجی در محلول اولیه و نهایی از تزریق آن اجتناب نمایید.

ویال آمفوتریسین -بی ۵۰ میلی گرم باید صرفاً با محلول‌های توصیه شده رقیق گردد و استفاده از هر محلول دیگری ممکن است باعث ایجاد رسوب گردد.

از آماده سازی فر آورده با محلول قابل تزریق سدیم کلراید یا ترکیبات باکتریواستاتیک مانند بنزیل الکل جداً خودداری نمایید.

توصیه می شود که فرآورده در حین انفوزیون از نور محافظت شود.

 

شرایط نگهداری

  • ویال آمفوتریسین-بی ۵۰ میلی گرم باید در یخچال ( دمای ۲-۸ درجه سانتی‌گراد) و دور از نور نگهداری گردد.
  • از مصرف داروی تاریخ گذشته خودداری نمایید.
  • دارو را دور از دسترس کودکان نگهداری نمایید.
  • توصیه می‌شود که فرآورده را بلافاصله پس از آماده سازی و رقیق سازی تزریق نموده و باقیمانده آن را دور بريزید.

6.1.8.0
V6.1.8.0