Penicillin 6-3-3_پنی سیلین جی 3-3-6

پنی سیلین 3-3-6 (Penicillin 6-3-3) برای درمان و پیشگیری در فارنژیت های عفونی که اگر درمان نشوند منجر به تب های روماتیسمی می شود. این دارو در عفونت های حاد و شدید و عفونت های مزمن کاربرد دارد.

بروشور پزشک:

توضیحات درباره Penicillin 6-3-3_پنی سیلین جی 3-3-6

نام دارو

پنی سیلین جی 3-3-6

ﻧﺎم ژﻧﺮﯾﮏ

Penicillin 6-3-3

ﻃﺒﻘﻪ داروﯾﯽ

دسته ی داروهای آنتی بیوتیکی پنی سیلین ها

ﻃﺒﻘﻪ درمانی

عفونت باکتریایی

اشکال دارویی

پودر استریل جهت تهیه سوسپانسیون تزریقی

مکانیسم عمل

این دارو از خانواده پنی سیلین ها بوده و جزء داروهای باکتریوسیدال (کشنده باکتری) می¬باشد که ساخت دیواره سلول باکتری را مهار می کند.

موارد مصرف

در درمان عفونت های ایجاد شده توسط استرپتوکوک، مننگوکوک، باسیل گرم منفی، اسپیروکت و سیفلیس شایع هستند.

مصرف در دروان بارداری و شیر دهی

بارداری:

تاکنون مطالعات کافی در مورد عوارض مصرف این دارو در جنین انسان صورت نگرفته است. اما از آنجائیکه پنی سیلین ها از جفت عبور می کنند. لذا باید هنگام تجویز منافع مصرف دارو در برابر مضار آن سنجیده شود.

شیردهی :

پنی سیلین جی در شیر مادر ترشح می شود لذا هنگام مصرف این دارو در دوران شیردهی باید احتیاطهای لازم در نظر گرفته شود. ترشح پنی سیلین در شیر مادر ممکن است باعث بروز عوارضی مانند اسهال، کاندیدیازیس و واکنش های حساسیتی در نوزاد گردد.

توجهات بیمار - خانواده

  1.  رعایت دستور مصرف دارو و تکمیل دوره درمان در بهبود بیماری بسیار مهم می باشد.اما اگر چند روز پس از شروع درمان علائم بیماری بهبود نیافت و پا حتی بدتر شد، پزشک خود را مطلع نمائید.
  2.  در صورت بروز عوارضی مانند بثورات جلدی، خارش،کهیر، اسهال شدید، تنگی نفس، خس خس سینه، سیاهی زبان. سوزش گلو، تهوع، استفراغ تب، التهاب مفاصل و خونریزی یا خون مردگی غیر عادی با پزشک خود مشورت نمایید.

موارد احتیاط

  1. قبل از تجویز دارو می بایست از سابقه حساسیت بیمار به پنی‌سیلین آگاهی یافته و تست تشخیص حساسیت به پنی‌سیلین را در مورد بیمار انجام داد.

  2. تجویز دارو در بیماران با سابقه ابتلا به آلرژی شدید و آسم می بایست با احتیاط انجام گیرد.

  3. اين دارو فقط باید از راه تزریق عضلانی تجویز شود. لذا از تزریق داخل وریدی یا داخل سرخرگی و حتی تزریق دارو دربافت مجاور عروق خونی و اعصاب محیطی به علت احتمال بروز ضایعه عصبی- عروقی و نیز از تزریق Intrathecal به علت احتمال بروز آنسفالوپاتی و مسمومیت سیستم اعصاب مرکزی خودداری شود.

  4. در صورت تزریق دارو به داخل عروق ممکن است سندرم   Hoignes باعلائم شوک، احساس مرگ،گیجی،توهم،سیانوز و تاکیکاردی بروز نماید که همه علائم بجز احتمال Micro Embolism   طی یک ساعت بر طرف می‌شوند، اما در موارد حاد به بیمار باید سداتیو تجویز نمود.

  5. در کودکان تزریق دارو به داغل سرخرگ ممکن است همراه با عوارض شدید انسداد رگ، ترومبوز و گانگرن باشد که با علامت ایجاد لکه‌های کمرنگ روی عضله سرین آغاز می شود. در این حالت در صورتیکه دارو با فشار تزریق شود حتی احتمال ورود دارو به سرخرگهای لگن خاصره، آئورت و نخاع هم وجود دارد.

  6. بعد از تجوبز دارو، بیمار باید از نظر بروز واکنش‌های حساسیت به پنی‌سیلین مورد بررسی قرار گیرد و در صورت مشاهده علائم حساسیت مصرف دارو می بایست سریعاً قطع گردد و درمان های لازم توسط اپی نفرین،اکسیژن،کورتیکوستروئید و آنتی هیستامین اعمال گردد.

  7. در صورت سابقه حساسیت به پروکائین بیمار باید با تزریق داخل پوستی ۰/۱ میلی لیتر محلول پروکائین 2% تست شود. التهاب و قرمزی در ناحیه تزریق نشانه حساسیت می‌باشد و در این صورت نباید فرآورده حاوی پروکائین تجویز گردد.

  8. هنگام مصرف طولانی مدت پنی سیلین بخصوص با دوز های بالا ارزیابی سیستم کلیوی و کبدی و شمارش گلبولهای خونی پيشنهاد می‌گردد.

  9. هنگام‏ مصرف طولانی مدت پنی‌سیلین, درصورت بروز عفونت ثانویه, از مصرف دارو خودداری و درمان مناسب باید جایگزین شود.

  10.  کولیت پسودو ممبران با علائم اسهال آبکی همراه با بلغم و رگه خون از عوارض مصرف آنتی بیوتیک ها است. لذا در صورت بروز اسهال, بیمار باید مورد بررسی قرار گرفته و در صورت نیاز داروی مناسب دریافت نماید.

  11. به منظور جلوگیری از ضایعه عصب سیاتیک،از تزریق عضلانی دارو در ربع فوقانی - بیرونی عضله سرین در نوزادان و کودکان حتی المقدور خودداری شود (در کودکان تزریق عمیق عضلانی در عضله چهار سر ران پيشنهاه می‌گردد).

  12. مصرف املاح پتاسیم و سدیم در بیماران با نقص کلیه و نارسایی احتقانی قلب و نیز همراه با داروهای حاوی پتاسیم یا دیورتیک های بالابرنده پتاسیم خون باید با احتیاط انجام گيرد.

  13. مصرف پنی سیلین ها ممکن است نتیجه آزمایش قند ادرار را بطور کاذب تغییر دهد لذا این مسئله بخصوص در بیماران دیابتی مهم می باشد. همچنین در بیماران مبتلا به دیابت. سرعت جذب دارو از محل تزریق در عضله کاهش می یابد, لذا این دو مسئله در این بیماران باید مدنظر قرار گیرد.

  14. در عفونت های شدید که نیاز به غلظت بالای پنی سیلین می باشد. مثل ذات الربه،پریکاردیت،مننژیت و درمان اولیه با فرآورده‌های پنی سیلین محلول در آب مانند پنی سیلین جی سدیم شروع شود.

  15. مصرف توام این دارو با داروهایی مثل پروبنسید. دوزهای بالای ایندومتاسین, فنیل بوتازون و سالسیلاتها به دلیل مهار رقابتی دفع دارو ممکن است باعث تجمع دارو در بدن شود.

  16. فرآورده های پنی سیلینی باعث کاهش اثر داروهای ضد بارداری می‌شوند.

عوارض جانبی

هر دارو به موازات اثر درمانی مطلوب ممکن اسث باعث بروز برخی از عوارض ناخواسته شود. گرچه تمام این عوارض در یک فرد دیده تمی‌شود. لیکن در صورت بروز هر یک از عوارض زیر با پزشک خود مشورت کنید:

واکنش‌های حساسیتی:

این عوارض بخصوص در افراد با سابقه حساسیت به پنی‌سیلین ها یا افراد با سایقه ابتلا به آسم. آلرژی، تب یونجه و کهیر تظاهر می‌نماید و شامل بثورات پوستی (بصورت پاپول یا التهاب ورقه ای پوست), کهیر، ادم، حنجره, تب ائوزینوفیلی, واکتش‌های بیماری شبه سرمی (احساس سرما و حرکات تشنجی ناشی از آن، تب، ادم، دردمفاصل, ضعف و بی‌حالی شدید) و آنافیلاکسی (شامل شوک و مرگ) می باشد.

 

معدی - روده‌ای:

کولیت پسودوممبران در حین درمان یا بعد از اتمام دوره درمانی، اسهال، استفراغ، سوزش گلو پا دهان، زبان سیاه پرزدار التهاب زبان و مخاط دهان.

 

خونی:

کم خونی همولیتیک, لکوپنی و ترومبوسیتوپنی، آگراتولوسیتوز، نتیجه مثبت کاذب برای تست کومبس و همچنین اختلالات الکترولیتی بعد از مصرف دوز بالای یون پتاسیم.

 

عصبی:

نوروپاتی

 

دستگاه ادراری -تناسلی : 

سمیت کلیوی (نفروپاتی) ندرتاً در بیماران با اختلال کلیوی بروز می‌نماید.

 

عوارض مربوط به مسمومیت با پروکائین:

در برخی بیماران ممکن است واکنش های سریع به دلیل مسمومیت با پروکائین بخصوص در دوزهای بالا تظاهر نماید. این عوارض گذرا (30-15دقیقه) بوده و شامل اضطراب، اختلال شعور، هیجان و تحریک پذیری،افسردگی، واکنش‌های حملات صرعی، توهم و ترس از مرگ می باشد.

 

عوارض متفرقه:

واکتش های Jarisch-Herxheimer ناشی از باکتریولیز که در صورت بروز عوارض میزان میلیگرم پردنیزولون تجویز می‌گردد.

واکنش های موضعی در نوزادان.

آریتمی قلبی ناشی از پروکائین.

 

مسمومیت:

  1. مسمومیت با پنی سیلین احتمال بروز تحریک پذیری عصبی, عضلانی یا حملات صرعی را بخصوص در موزهای بالا افزایش می دهد.
  2. اختلال الکترولیتی به دلیل افزایش یون پتاسیم
  3. واکنشهای حساسیتی و آنافیلاکسی.

مقدار و نحوه مصرف دارو

مقدار مصرف هر دارو را پزشک تعیین می کند. ولی مقدار مصرف معمول این دارو به قرار زیر است:

بزرگسالان: ۱,۲۰۰,۰۰۰ - ۶۰۰,۰۰۰ واحد روزانه بصورت تزریق عمیق عضلانی.

کودکان: ۵۰,۰۰۰ واحد روزانه به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن به مدت ۱۴ - ۱۰ روز.

 

نحوه مصرف دارو:

پس از افزودن 3 میلی لیتر آب سترون قابل تزریق, ویال را به خوبی تکان داده و بلافاصله تزریق عمیق عضانی نمایید. قبل از تزریق آسپیراسیون انجام گیرد تا از عدم تزریق دارو به داخل عروق خونی اطمینان حاصل شود. در صورت نیاز به دوز های تکرار شونده محل تزریق را تغییر دهید.

در بزرگسالان تزریق عمیق عضلانی در ربع فوقانی خارجی سرین و در کودکان تزریق عمیق عضلانی در عضله چهار سر ران پیشنهاد می‌گردد.

شرایط نگهداری

۱ -فرآورده خشک را در دمای کمتر از ۳۰ درجه سانتی گراد و دور از نور نگهداری نمایید.

۲-دارو را دور از دسترس اطفال نگهداری نمایید.

۳ -از مصرف داروی تاریخ گذشته خودداری نمایید.
۴- فرآورده آماده تزریق بلافاصله تزریق گردد و از نگهداری آن حتی المقدور خودداری شود.

6.1.8.0
V6.1.8.0