رده‌ی بارداری: این دارو در گروه یندی FDA در گروه C قراردارد و مصرف آن در دوران بارداری توصیه نمی‌شود. در موارد خاص باید مزایای درمان به مضرات آن سنجیده شود.
در مطالعات حیوانی ترشح مقادیر زیادی از دارو در شیر مشاهده شده است. بهتر است از مصرف این دارو در دوران شیردهی خودداری شود. در دوران بارداری و شیردهی با دستور پزشک معالج مصرف گردد.
قبل از مصرف این دارو در موارد زیر با پزشک مشورت نمایید:
در صورت سابقه حساسیت به این دارو یا سایر داروهای دسته‌ی دارویی سولفونیل اوره داروهای سولفونامیدی یا دیورتیک‌های تیازیدی,
- در صورت ابتا به دیابت نوع I (وابسته به انسولین).
- در صورت سابقه کتواسیدوز دیابتیک (شامل علایمی مانند خستگی، تهوع، تکرر ادرار و سفتی عضلات).
- در صورت سابقه کمای دیابتیک.
- در صورت مصرف همزمان هر داروی دیگر.
- در صورت بیماری کبدی و نارسایی کلیوی و اختللات غدهی فوق کلیوی(هایپرآدنالیسسم) و اختللات غدهمی هیپوفیز و هایپوتیروئیدیسم و هایپرتیروئیدیسم و تغییرات هورمونی زنان و تب و استرس روانی.
هر دارو به موازات اثرات مطلوب درمانی ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته گرددء اگرچه کلیه این عوارض در یک فرد دیده نمی‌شود. با این حال در صورت بروز هر کدام از آنها به پزشک مراجعه نمایید:
- واکنش‌های حساسیتی (التهاب رگ‌های خونی معمولاً همراه با بورات جلدی) که ممکن است منجر به واکنش‌های جدی‌تر مثل تنگی نفس، افت فشار خون و گاهاً شوک شود.
- اختلال در عملکرد کید شامل علائمی مانند یرقان (زرد شدن پوست و چشم‌ها)؛ کولستاز، هپاتیت, نارسایی کبدی.
- آلرژی پوستی با علایمی مثل خارش، کهیر و افزایش حساسیت به نور خورشید. افت قند خون شدید شامل علائمی مثل از دست دادن هوشیاریء تشنج یا کما.
- کاهش تعداد سلول های خونی شامل علائمی مثل خونریزی یا کبودی های بدون دلیل، احساس ضعف و خستگی، رنگ پریدگی و افزایش ابتلا به بیماری‌های عفونی.
- احساس پری شکم یا تهوع اسهال و درد شکم.
توجه: در صورت مصرف اتفاقی بیش از حد داروء بیمار راهر چه سریعتر به بیمارستان مسمومین منتقل نمایید. به دلیل خطر هایپ وگلایسمی به بیمار یک حبه قند یا مقدار کافی نوشیدنی شیرین بدهید. اگر فرد مسموم. کودک است مقدار قند داده شده باید به دقت کنترل شود تا هایپرگلایسمی بروز نکند. گلوکز خون بیمار باید به دقت مانیتور شود.
نکته مهم: اگر بیمار مسموم، بیهوش شده باشد، هیچ گونه خوردنی یا نوشیدنی نباید به او داده شود.
مقدار و نحوه مصرف هر دارو را پزشک تعیین می‌کند ولی مقدار مصرف معمول این دارو به صورت زیر است:
دوز اولیه: ۱ تا ۲ میلی گرم یک بار در روز همراه با صبحانه
توجه: در بیماران با نارسایی کلیوی دوز اولیه ۱ میلی گرم یکبار در روز می‌باشد.
دوز نگهدارنده: ۱ تا ۴ میلی‌گرم ۱ بار در روز (بعد از رسیدن به دوز ۲ میلی‌گرم، افزایش دوز باید به صورت حداکثر ۲ میلی گرم هر یک تا دو هفته بر اساس پاسخ در قند خون بیمار باشد).
- قرص را همراه با یک لیوان آب مصرف نمایید.
- حداکثر دوز مجاز مصرفی ۸میلی گرم در روز می‌باشد.
-مصرف این دارو در بیماران زیر ۱۸ سال توصیه نمی‌شود.