پنی سیلسن جی + پروکائین

Penicillin G Procaine

دسته ی داروهای آنتی بیوتیکی پنی سیلین ها

عفونت باکتریایی

ویال تزریقی

این دارو از خانواده پنی سیلین ها بوده و جزء داروهای باکتریوسیدال (کشنده باکتری) می¬باشد که ساخت دیواره سلول باکتری را مهار می کند.

در درمان عفونت های ایجاد شده توسط استرپتوکوک، مننگوکوک، باسیل گرم منفی، اسپیروکت و سیفلیس شایع هستند.

بارداری:

تاکنون مطالعات کافی در مورد عوارض مصرف این دارو در جنین انسان صورت نگرفته است اما از آنجایی که پنی‌سیلین‌ها از جفت عبور می‌کنند لذا باید هنگام تجویز منافع مصرف دارو در برابر مضار آن سنچیده شود.

شیردهی:

پنی سیلین جی در شیر مادر ترشح می شود لذا هنگام مصرف این دارو در دوران شیردهی باید احتیاط های لازم در نظر گرفته شود. ترشح پنی سیلین در شیر مادر ممکن است باعث بروز عوارضی مانند اسهال, کاندیدیازیس و واکنش های حساسیتی در نوزاد گردد.

1. رعایت دستور مصرف دارو و تکمیل دوره درمان در بهبود بیماری بسیار مهم می باشد. اما اگر چند روز پس از شروع درمان علائم بیماری بهبود نیافت و با حتی بدتر شد پزشک خود را مطلع سازید.
2. در صورت بروز عوارضی مانند بثورات جلدی،خارش،کهیر، اسهال شدید، تنگی نفس، خس خس سینه، سیاهی زبان، سوزش گلو، تهوع، استفراغ، تب، التهاب مفاصل و خونریزی یا خون مردگی غیر عادی با پزشک خود مشورت نمایید.
    

1. قبل از تجویز دارو می‌بایست از سابقه حساسیت بیمار به پنی‌سیلین آگاهی یافت و تست تشخیص حساسیت به پنی‌سیلین را در مورد بیمار انجام داد.
2. تجویز دارو در بیماران با سابقه ابتلابه آلرژی شدید و آسم می بایست با احتیاط انجام گیرد.
3. این دارو فقط باید از راه تزریق عضلانی تجویز شود لذا از تزریق داخل وریدی یا داخل سرخرگی و حتی تزریق دارو در بافت مجاور عروق خونی و اعصاب محیطی به علت احتمال بروز ضایعه عصبی - عروقی و نیز از تزریق Intrathecal به علت احتمال بروز آنسفالوپاتی و مسمومیت سیستم اعصاب مرکزی خودداری شود.
4. در صورت تزریق دارو بداخل عروق ممکن است سندرم Hogines با علائم شوک، احساس مرگ، گیجی،توهم،سیانوز و تاکیکاردی بروز نماید که همه علائم بجز احتمال  Micro Embolism طی یک ساعت برطرف می‌شوند. اما در موارد حاد به بیمار باید سداتیو تجویز نمود.
5. در کودکان تزریق دارو بداخل سرخرگ ممکن است همراه با عوارض شدید انسداد رگ، ترومبوز و گانگرن باشد که با علامت ایجاد لکه‌های کمرنگ روی عضله سرین آغاز می‌شود. در این حالت در صورتیکه دارو با فشار تزریق شود. حتی احتمال ورود دارو به سرخرگهای لگن خاصره. آئورت و نخاع هم وجود دارد.
6. بعد از تجویز دارو، بیمار باید از نظر بروز واکنش‌های حساسیت به پنی‌سیلین مورد بررسی قرار گیره و در صورت مشاهده علائم حساسیت مصرف دارو می‌بایست سریعا قطع گردد و درمانهای لازم توسط اپی‌نفرین،اکسیژن, کورتیکوستروئید و آنتی‌هیستامین اعمال گردد.
7. در صورت سابقه حساسیت به پروکائین بیمار باید با تزریق داخل پوستی ۰/۱ میلی‌لیتر محلول پروکائین ۲% تست شود. التهاب و قرمزی در ناحیه تزریق نشانه حساسیت می‌باشد و در این صورت نباید فرآورده حاوی پروکائین تجویز گردد.
8. هنگام مصرف طولانی مدت پنی‌سیلین بخصوص با دوزهای بالا ارزیابی سیستم کلیوی و کبدی و شمارش گلبول‌های خونی پیشنهاد می‌گردد.
9. هنگام مصرف طولانی مدت پنی‌سیلین،در صورت بروز عفونت ثانویه، از مصرف دارو خودداری و درمان مناسب باید جایگزین شود.
10. کولیت پسود و ممبران با علائم سهال آبکی همره با بلغم و رگه خون از عوارض مصرف آنتي بیوتیک هاست. لذا در صورت بروز اسهال،بیمار باید مورد بررسی قرار گرفته و در صورت نیاز داروی مناسب دریافت نمایدد.
11. به منظور جلوگیری از ضایعه عصب سیاتیک, از تزریق عضلانی دارو در ربع فوقانی - بیرونی عضله سرین در نوزادان و کودکان حتی المقدور خودداری شود (درکودکان تزریق عمیق عضلانی در عضله چهارسر ران پیشنهاد می گردد).
12. مصرف املاح پتاسیم و سدیم در بیماران با نقص کلیه و نارسایی احتقانی قلب و نیزهمراه با داروهای حاوی پتاسیم یا دیورتیک‌های بالا برنده پتاسیم خون یاید با احتیاط انجام گیرد.
13. مصرف پئی‌سیلین‌ها ممکن است نتیجه آزمایش قند ادرار را بطور کاذب تغییر دهد. لذا این مسئله بخصوص در بیماران دیابتی مهم می‌باشد. همچنین در بیماران مبتلا به دیابت سرعت جذب دارو از محل تزریق در عضله کاهش می‌یابد لذا این دو مسئله در این بیماران باید مدنظر قرار گیرد.
14. در عفونت های شدید که نیاز به غلظت بالای پنی‌سیلین می‌باشد مثل ذات الریه،پریکاردیت،مننژیت و ... درمان اولی با فرآورده های پنی سیلین محلول در آب مانند پنی سیلین جی سدیم شروع شود.
15. مصرف توام این دارو با داروهایی مثل پروبنسید. دوزهای بالای ایندومتاسین, فنیل‌بوتازون و سالسیلاتها بدلیل مهار رقابتی دفع دارو ممکن است باعث تجمع دارو در بدن شود.
16. فرآورده‌های پنی‌سیلینی باعث کاهش اثر داروهای ضد بارداری می‌شوند.

هر دارو به موازات اثر درمانی مطلوب ممکن است باعث بروز برخی از عوارض ناخواسته شود گرچه تمام این عوارض در یک فرد دیده نمی‌شود، لیکن در صورت بروز هر یک از عوارض زیر با پزشک خود مشورت نمایید:

واکنش‌های حساسیتی:  

این عوارض بخصوص در افراد با سابقه حساسیت به پنی‌سیلین‌ها با افراد با سابقه ابتلابه آسم، آلرژی، تب یونجه و کهیر تظاهر می‌نماید و شامل بثورات پوستی (بصورت پاپول یا التهاب ورقه ای پوست), کهیر, ادم حنجره, تب ائوزینوفیلی واکنش های بیماری شبه سرمی (احساس سرما و حرکات تشنجی ناشی از آن، تب، ادم،درد مفاصل و ضعف و بی حالی شدید) و آنافیلاکسی (شامل شوک و مرگ) می‌باشد.

معدی - روده ای: 

کولیت پسودوممبران در حین درمان یا بعد از اتمام دوره درمانی، اسهال، استفراغ، سوزش گلو یا دهان, زبان سیاه پرزدار، التهاب زبان و مخاط دهان.

خونی:

 کم خونی همولیتیک،لکوینی و ترومبوستوینی، آگرانولوسیتوز، نتیجه مثبت کاذب برای تست کومبس و همچنین اختلالات الکترولیتی بعد از مصرف دوز بالای یون پتاسیم.

عصبی:

نوروپاتی.

دستگاه ادراری - تناسلی:

سمیت کلیوی (نفروپاتی) ندرتاً در بیماران با اختلال کلیوی بروز می‌نماید.

عوارض مربوط به مسمومیت با پروکائین:

در برخی بیماران ممکن است واکنش های سریع بدلیل مسمومیت با پروکائین بخصوص در دوز های بالا تظاهر نماید. این عوارض گذرا (۱۵-۳۰ دقیقه) بوده و شامل اضطراب, اختلال شعور، هیجان و تحریک پذیری، افسردگی،واکنش‌های حملأت صرعی، توهم و ترس از مرگ می‌باشد.

عوارض متفرقه:

• واکنش های Jarisch-Herxheimer ناشی از باکتریولیز که در صورت بروز عوارض میزان ۵۰۰ میلی‌گرم پردنیزولون تجویز می‌گردد.

• واکنش های موضعی در نوزادان.

• آریتمی قلبی ناشی از پروکائین.

مسمومیت:

1. مسمومیت با پنی سیلسن احتمال بروز تحریک پذیری عصبی ، یا حملات صرعی را بخصوص در دوز های بالا افزایش می یابد.
2. اختلالات الکترولیتی بدلیل افزایش یون پتاسیم.
3. واکنش های حساسیتی و آنافیلاکسی.

مقدار مصرف هر دارو را پزشک تعیین می کند ولی مقدار مصرف معمول این دارو به قرار زیر است:

بزرگسالان: ۱,۲۰۰:۰۰۰- ۶۰۰,۰۰۰ واحد روزانه بصورت تزریق عمیق عضلانی.

کودکان: ۰۰ ۵۰,۰ واحد روزانه به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن به مدت ۱۰-۱۴ روز

نحوه مصرف دارو:

پن ۴۰۰:

پس از افزودن ۱ میلی‌لیتر آب سترون قابل تزریق, ویال را به خوبی تکان داده و بلافاصله تزریق عمیق عضلانی نمایید, قبل از تزریق آسپیراسیون انجام گیرد تا از عدم تزریق دارو بداخل عروق خونی اطمینان حاصل شود.

پن۸۰۰:

پس از افزودن ۲ میلی‌لیتر آب سترون قابل تزریق، ویال را به خوبی تکان داده و بلافاصله تزریق عمیق عضلانی نمایید.قبل از تزریق آسپیراسیون انجام گیرد تا از عدم تزریق دارو به داخل عروق خونی اطمینان حاصل شود.

در صورت نیاز به دوزهای تکرار شونده, محل تزریق را تفییر دهید.

در بزرگسالان تزریق عمیق عضلانی در ربع فوقانی خارجی سرین و در کودکان تزریق عمیق عضلانی در عضله چهار سر ران پیشنهاد می‌گردد.

1. فرآورده خشک را در دمای زیر 3۰ درجه سانتی ,گراد و دور از نور نگهداری نمایید.
2.  دارو را دور از دسترس اطفال نگهداری نمایید.
3. از مصرف داروی تاریخ گذشته خودداری نمایید.
4. فرآورده آماده تزریق بلافاصله تزریق گردد و از نگهداری آن حتی المقدور خودداری شود.