بهبود عملکرد قلب و عروق- مکمل
این فرآورده مکمل بوده و جهت درمان تشخیص و پیشگیری از بیماریها نمی باشد.
کپسول های ژلاتینی نرم امگا-۳ حاوی یک گرم روغن ماهی بوده و این مقدار محتوی ۱۸۰ میلی گرم Eicosapentaenoic (acid (EPA و ۱۲۰ میلی گرم ( Docosahexaenoic acid (DHA است که هر دو از اسیدهای چرب امگا-۳ می باشند.
سایر اجزای فرمولاسیون:
ژلاتین، گلیسیرین ویتامین ای متیل پارابن، پروپیل پارابن و آب خالص
اسیدهای چرب امگا ۳ و اسیدهای چرب امگا ۶ جزء اسیدهای چرب ضروری برای بدن هستند و بدن به طور طبیعی قادر به ساخت آنها نیست، بنابراین باید از طریق تغذیه مناسب و یا مکمل ها تامین شوند رژیم غذایی باید طوری باشد که تعادلی بین این دو اسید چرب برقرار شود ولی متأسفانه امروزه این تعادل رژیم غذایی بهم خورده است و اغلب حاوی اسیدهای چرب
امگا ۶ میباشند که ناشی از مصرف غذاهایی است که با روغن افتابگردان و یا روغنهای مایع تهیه می شوند در حالیکه
اسیدهای چرب امگا-۳ بیشتر در ماهیهای چرب آبهای سرد مانند ماهی تن ماهی قزل آلا و نیز در گردو وجود دارند. این فقدان نسبی اسیدهای چرب امگا-۳ میتواند در شیوع بیماریهای قلبی، التهاب مفاصل و بیماریهای دیگر نقش داشته باشد، بنابراین جهت ایجاد تعادل مناسب سفارش شده است که حداقل یک الی دو بار در هفته در رژیم غذایی، ماهی بخصوص ماهی های چرب اقیانوسی وجود داشته باشد در غیر این صورت میتوانید روزانه یک گرم از مکمل های حاوی روغن ماهی استفاده نمایید.
بهبود عملکرد قلب و عروق بهبود گردش خون حفظ سلامت پوست کمک به پاسخ ضد التهابی کمک به حفظ سلامت و عملکرد مغز و چشم کمک به حفظ عملکرد طبیعی سیستم ایمنی بدن کاهش سطح کلسترول و تری گلیسیرید.
این دارو از لحاظ تقسیم بندی مصرف داروها در شش ماهه اول دوران حاملگی در گروه B و در سه ماهه سوم در گروه D قرار دارد.
در خانمهای شیرده بهتر است با تجویز پزشک مصرف شود.
۱ - ایبوپروفن میتواند اثر آنتی هیپرتانسیوی داروهای مهار کننده ACE (مثل کاپتوپریل و انالاپریل) را کاهش دهد.
۲- ایبوپروفن میتواند اثر آنتی هیپرتانسیوی داروهای مدر را کاهش دهد.
۳- مصرف همزمان ایبوپروفن اثر داروهای ضد انعقاد را افزایش میدهد.
۴- مصرف همزمان ایبوپروفن و داروهای ضد دیابت. احتمال هیپوگلیسمی را افزایش میدهد.
۵ - مهار فعالیت PGs کلیوی توسط ایبوپروفن میتواند غلظت پلاسمایی سیکلوسپورین و لذا خطر سمیت کلیوی آن را افزایش دهد.
۶- مصرف همزمان آیبوپروفن و دیگوکسین باعث افزایش غلظت خونی دیگ و کسین میشود.
7-مصرف همزمان لیتیم با ایبوپروفن ممکن است باعث افزایش غلظت خونی لیتیم شود (احتمالاً با کاهش کلیرنس کلیوی لیتیم).
توجه: برای مطالعه تداخل اثر ایبوپروفن با داروهای دیگر به کتب تداخلات دارویی مراجعه شود.
۱- ایبوپروفن در بیماران مبتلا به نارسایی قلب هیپرتانسیون بیماران با کلیه و کبد نارسا، سابقه بیماریهای گوارشی خونریزی و زخم باید با احتیاط مصرف شود.
۲ - ایبوپروفن در بیماران تحت درمان با ضد انعقادها مثل وارفارین باید با احتیاط مصرف شود زیرا در صورت مصرف همزمان خطر خونریزی داخلی را افزایش میدهد.
3-افراد مسن برای ایجاد اثرات جانبی مستعدتر هستند.
۴- در بیماران با Aspirin triad( آسم برونشیال، عدم تحمل به آسپیرین، رینیت) با مصرف ایبوپروفن (مثل هر داروی (NSAID) واکنشهای کشنده آستماتیک و شبه آنافیلاکتیک اتفاق افتاده است.
۵- در صورت مصرف دوزهای بیش از حد میتواند ایجاد اثرات مرکزی مثل بهت روانی، تحریک و توهم بکند.
۶- ایبوپروفن را نباید بیش از ۳۲۰۰ میلی گرم در روز مصرف نمود.
۷ - یک روز قبل از جراحی با اعمال دندانپزشکی مصرف دارو قطع شود.
۸ - همراه غذا یا همراه آنتاسیدها مصرف شود.
شامل ایجاد ادم هیپرتانسیون ،سرگیجه تهوع، استفراغ، سوزش در پشت جناغ سینه ایجاد زخم و خونریزی در دستگاه گوارش میباشد که فقط در چند درصد از بیماران ایجاد می گردد. فارماکوکینتیک ایبوپروفن
در دمای کمتر از 30 درجه سانتیگراد نگهداری و از نوره رطوبت و یخ زدگی محافظت شود.